Afgelopen dinsdag was mijn verjaardag. Gelukkig voel ik me nu weer goed en heb ik ’s middags een heerlijke appeltaart gebakken. Vind ik altijd veel lekkerder dan een kant en klare uit de winkel. Ook heb ik een lekkere pan groentesoep gemaakt. Ik vind het altijd gezellig om met het hele gezin heerlijk aan tafel te zitten eten. Ik weet van mezelf dat ik het soms moeilijk vind om de juiste balans te vinden in wat te doen op een dag. Wat is goed en wat is teveel. Wanneer moet ik stoppen en wanneer heb ik alweer teveel gedaan?

Kan ik een wat langere wandeling maken met Benji of wordt het toch de korte? Onderweg loop ik vaak te bedenken wat ik nog moet doen en vaak maak ik, als ik me goed voel, de langere wandeling. Want mijn hondje moet toch uit.

Jaren geleden, de kinderen waren nog klein, had ik  mezelf aangewend om drie keer in de week de hele kamer te soppen. Alles moest schoon. Nou moet ik zeggen dat onze woonkamer ook niet echt groot was, maar er stond best wel wat in wat schoongemaakt kon worden.  Daar ben ik gelukkig alweer van afgestapt. Ik maakte wat schoon was schoon en dat vond ik toch een beetje onzinnig worden. Je moet natuurlijk ook kunnen zien dat je iets schoonmaakt.

 

Ik had ook altijd een vast patroon met schoonmaken. Maandag dit, dinsdag bedden verschonen, woensdag de slaapkamers schoonmaken enz. enz.  Daar ben ik ook al lang geleden van afgestapt. Wat vandaag niet komt, komt morgen wel en anders overmorgen. Anders maakte ik mezelf maar gek met wat ik nog moest doen.

Toen ik net begon met injecties, kreeg ik beginverergering. Natuurlijk wil je doorgaan met je leven en daar hoort je huishouding ook bij. Stofzuigen is de zwaarste schoonmaak klus en ik moest tussendoor een paar keer bijkomen. Dan ging ik met een kop koffie zitten en wachten tot ik weer wat meer energie had om verder te gaan. Natuurlijk was dat gekkenwerk. Ik heb dat even volgehouden totdat ik het helemaal niet meer kon. Ik was altijd een doorzetter maar heb het geweten.

Ik wil je graag als tip geven om goed naar je lichaam te luisteren. Je lichaam vertelt je wanneer het genoeg is. Ga niet over die grens heen als je daar de middelen voor hebt. Ik ken verhalen van mensen met kleine kinderen die niet anders kunnen en helemaal aan het eind van hun latijn zijn. Maar ze moeten door. Voor hen heb ik heel veel respect! Ik had het “geluk” dat mijn kinderen al ouder waren en dat ik hulp kreeg van mijn moeder als de kinderen naar school waren en Gerry naar zijn werk. Maar voor die tijd ben ik ook  maar doorgegaan. Je wilt je niet laten kennen. En vooral als je niet weet wat er aan de hand is ga je maar door.

Hier nog een paar tips:

1. Verbruik niet alle energie in één keer, maar verdeel het over de dag.
2. Wat vandaag niet komt, komt morgen wel of overmorgen (jouw gezondheid is het allerbelangrijkste).
3. Ga wanneer je nog energie over hebt al het avondeten maken. (Dat scheelt enorm, want vaak zie je ertegen aan om aan het eind van de dag nog te koken. Vooral stamppot of pasta is makkelijk vooraf te maken).
4. Laat je wekelijkse boodschappen thuisbezorgen. (Als je alleen thuis bent hoef je niet te sjouwen met de zware tassen).
5. Gebruik een vloerwisser in plaats van een stofzuiger. Dit maakt ook schoon en verbruikt minder energie.

Mijn belangrijkste tip: vraag hulp als je niet langer weet hoe je alles moet doen. Aan je partner, kind(eren), familie, vrienden, noem maar op. Nee heb je, ja kun je krijgen…

Heb jij nog tips, laat ze achter in een bericht.