Ook hier is de vakantie weer voorbij. Het gewone ritme is weer orde van de dag. Dat betekent om 6 uur van bed, gelukkig ben ik een ochtendmens, douchen en aankleden en dan eerst zorgen dat de katten eten krijgen. Ze beginnen de dag met een zakje nat voer. Voordat we Smokey erbij kregen ging dat heel gemakkelijk. Maupie zat bijvoorbeeld links en Simba rechts. Maar sinds onze terreurkat erbij is gekomen gaat dat niet meer zo makkelijk. Het begint al bij het openen van het zakje. Als een speer springt hij via de kattenbak op het aanrechtblad in de bijkeuken. Het liefst nog voordat het eten in het bakje zit duwt hij zijn snoet in het bakje. Want stel je voor dat hij iets mist. Vanaf dat moment ben ik verkeersagent. Ik moet oppassen dat alles soepel verloopt. Ondertussen probeer ik thee te zetten en wat verzorgende crème in mijn haar te smeren om dat enigszins in model te krijgen.

Als Smokey zijn bakje leeg heeft rent hij naar die van de andere katten en schrokt ook dat bakje leeg. Met een rond buikje loopt hij voldaan de kamer in een komt dan heerlijk bij mij op schoot zitten om uitgebreid te gaan knorren. Ik ben het voorgaande natuurlijk allang weer vergeten. Bij het ochtendnieuws op de tv probeer ik me op te maken. Smokey zit of nog op schoot, of speelt alweer met zijn speeltjes of zit achter een mug aan. Het liefst op de vensterbank met de mug op het raam. Voor mij is dat wat minder, want ik kan me dan niet concentreren. Moet oppassen dat er geen planten van de vensterbank geveegd worden of een andere accessoire op de grond kapot valt. Verder gaan bijna alle speeltjes die op Smokey’s pad komen mee de waterbak in. Heel leuk maar niet heus, want die gaan er ook weer uit en daar wordt dan weer mee gespeeld.  Smokey denkt dat hij de baas in huis is, vooral bij de andere katten. Zodra onze Simba in huis komt duikt bij erboven op. Alsof hij een grote volwassen kater is. Soms weet Simba niet wat hij ermee aan moet en gaat maar weer naar buiten.  Een andere keer gaat hij de confrontatie aan en vliegen de haren in het rond. Ik fungeer dan weer als verkeersagent en probeer Smokey bij te brengen dat hij niet de baas is.

Tijdens het föhnen en stylen van mijn haar moet ik zorgen dat de kamerdeur gesloten blijft. Anders gaat hij in een hele snelle spurt naar boven. En omdat ik boven ook spullen hebben die kapot kunnen mag hij daar niet komen. Het is  dus oppassen! De rust begint wanneer ik in mijn auto zit op weg naar mijn werk. Smokey zit veilig in de keuken. Er kan niets kapot en hij kan zich niet bezeren. Het bakje eten is gevuld en in de waterbak zit vers water. Ik kan met een gerust hart weg.

Sinds we er dus een kitten bij hebben is het gedaan met de rust. Maar aan de andere kant, Smokey geeft ons liefde! Als hij ons aankijkt smelten we. Als hij moe is komt hij bij ons liggen en gaat heerlijk knorren en slapen. Als hij miauwt, zo lief! We zouden niet meer zonder hem willen!

Heb jij ook een huisdier waar je niet meer zonder kunt? Laat het weten in een reactie.